ಮೂಕ ವೇದನೆ

ಮನೆಂದ ಎಲ್ಲಿಗಾರ್ ಹೋಕನ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದುಂತ ಕೇಳಕ್ಕಾಗದ್, ಕಾಲಿ ಬಿಂದಿಗೆ ನೋಡಕ್ಕಾಗದ್‍ಂತ ಅಜ್ಜಿಕ ಪಿಳ್ಳಿಕ್ಕಳ್‍ಗೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದವೆ. ನಾವೆಲ್ಲ ವಿಜ್ಞಾನ ಓದಿದವ್, ಇದ್ ಮೂಡನಂಬಿಕೆತ ಹೇಳಿ ಮಕ್ಕ ಅಜ್ಜಿಕ ಹೇಳ್ದುನ್ನ ಉದಾಸೀನ ಮಾಡಿ ನೆಗಾಡುವೆ! ಅಜ್ಜಿಕ ಹೇಳ್ದು ಪಿಳ್ಳಿಗಳ ಒಳ್ಳೆದಿಕ್ಕೆ.
 
ವಿಜ್ಞಾನದ್ ಅರ್ಥ ಏನ್‍ತ ಕೇಳಿರೆ, ಅಣುಗಳ ಜ್ಞಾನ ಪಡಿಯೊದ್ವಿಜ್ಞಾನಂತ ವಿಜ್ಞಾನಿಗ ಹೇಳ್ವೆ. ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆನ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ್ಗೆ ಕೇಳಿರೆ ವಿಷ್ಣುಭಗವಾನ್‍ದ್ ಜ್ಞಾನ ಪಡಿಯದು ವಿಜ್ಞಾನಂತ ಅವ್ಹೇಳ್ವೆ! ಅಣುಗಳ ಜ್ಞಾನ ಪಡಿಯುವ ವಿಜ್ಞಾನ ವಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ. ಶ್ರೀಮಹಾವಿಷ್ಣುದ್ ಜ್ಞಾನ ಪಡಿಯುವ ವಿಜ್ಞಾನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನ. ಇವ್ ಎರ್ಡ್ ವಿಜ್ಞಾನಗ ಒಂದಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದ್ ನಿಜಾದ ವಿಜ್ಞಾನ ಆದೆ. ವಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನದ್ ಕಟ್ಟಡನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನದ ತಳಪಾಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿರೆ ಮಾತ್ರ ಕಟ್ಟಡ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲುದು.
 
ವಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನನ ಯಂತ್ರಗಳ್‍ಂದ ತಿಳ್ಕಣಕ್ಕ್. ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನನ ಮಂತ್ರಗಳ್‍ಂದ ತಿಳ್ಕಣಕ್ಕ್. ವಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ ಇಂಟರ್‍ನೆಟ್ ಸಂಪರ್ಕ ಇಲ್ಲದ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ತರ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನ ಇಂಟರ್ ನೆಟ್ ಸಂಪರ್ಕ ಇರುವ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ತರ. ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವ ಕಾಲದ ಋಷಿಮುನಿಗ “ಶಕ್ತಿ ಹಸ್ತಾಯ ವಿಧ್ಮಹೇ ಭೂಮಿ ಪುತ್ರಾಯ ಧೀಮಹೀ ತನ್ನೊ ಅಂಗಾರಕ ಪ್ರಚೋದಯಾತ್”.ತ ಮಂಗಳ ಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಸಂಬಂದಪಟ್ಟ ಒಂದ್ ಗಾಯತ್ರಿ ಮಂತ್ರನ ಬರ್ದ್ ಮಡಿಗಿಯೋಳೊ. ಅವ್ ಮಂಗಳ ಗ್ರಹನ ಭೂಮಿದ್ ಪುತ್ರ ಅಂದರೆ ಭೂಮಿದ್ ಮಂಙಂತ ಹೇಳಿದ್ದೊ. ನಾಸಾದ ಕ್ಯೂರಿಯಾಸಿಟಿ ರೋವರ್ ನೌಕೆ ಮಂಗಳಗ್ರಹಲಿ ಇಳ್ದ್ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿಕನ ಅಲ್ಲಿ “ಪರ್ಸೀವರೆನ್ಸ್ ವ್ಯಾಲಿ”ತೇಳುವ ಜಾಗಲಿರುವ ಕಲ್ಲ್‍ದ್ ಹಾಳೆಗ ಭೂಮಿಲಿ ಇರುವ ಕಾಗೆಬಂಗಾರಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಕೆ ಆದೆಂತ ಹೇಳಿಯೋಳೊ. ಇಂತ ಹೋಲಿಕೆಗ ಎಷ್ಟೋ ಇರುವೊ. ಋಷಿಮುನಿಗ ಇಂತ ಸಂಗತಿಗಳ್ನ ತಮ್ಮ ತಪಸ್ ಶಕ್ತಿಂದ, ಅಂದರೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನಂದ ತಿಳ್ಕಂಡಿದ್ದೊ ಮತ್ತೆ ಅಂತ ಹೋಲಿಕೆ ಇರ್ದರ್‍ಂದ ಮಂಗಳ ಗ್ರಹನ ಭೂಮಿದ್ ಮಂಙಂತ ಹೇಳಿದ್ದೊ.
 
ಹಗ್ಲ್ ನಕ್ಷತ್ರಗ ಕಾಂಬದುಲ್ಲೆತೇಳಿರೆ ನಕ್ಷತ್ರಗ ಇಲ್ಲೆಂತ ಹೇಳುದ್ ಎಷ್ಟು ತಪ್ಪೊ, ಹಂಗೆ ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿಕ ಹೇಳುವ ಸಂಗತಿಗಳ ಕಾರಣ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಮೂಡನಂಬಿಕೆತ ಉದಾಸೀನಮಾಡಿ ನೆಗಾಡುದು ಅಷ್ಟೇ ತಪ್ಪು! ಇಂತ ಸಂಗತಿಗಳ್ಗೆ ವಸ್ತು ವಿಜ್ಞಾನಲಿ ಉತ್ತರ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ-ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನಲಿ ಉತ್ತರ ಉಟ್ಟು! ನಾವು ತಿಳ್ಕಣ್ಣುವ ತಂತ್ರನ ಕಲಿಯುವ ಮನ್‍ಸ್ ಮಾಡೊಕು ಅಷ್ಟೆ!

- ಚೆಂಗಪ್ಪ ಹೊಳೆಕರೆ 

Here I lie on my bed, recollecting on how, one peaceful Sunday I’ve nearly spent. Then! as though I’ve jinxed my own thought process, I hear, “ aaj blue hai pani pani” on full bass on the streets of my house. This followed by more such similar songs, ”Moore mooru peg-ige” , “yare neenu roja hoove”, “puchiku”, “color color”, along with DJ and trance music at mind numbing decibels.

I run out to see what all the jangle is about, to witness a crowd of (? tripping) youth, dancing for drum beats by a desi band who were following them. The band music had amazing dance notes I agree. As I wonder what the occasion is, I see a towering record deck on a tractor that was emanating those songs in super bass move past my house. It still doesn’t click to me what the occasion is, because in my head i’ m done with Vinayaka Chaturthi 2 days back. What made me realize it was Ganapathi visarjan was the Ganesha idol on another tractor behind the record deck with hardly any people on that vehicle.

I’m sure anybody viewing the procession from the opposite end will see any of the Ganesha idol behind all the accessories for visarjan.

Whatever happened to the old cultural traditional concept of ganapathi visarjan I wonder exasperated, after it took the whole procession 20 mins to cover the street. Where is the sanctity in the ritual? What on earth were they dancing for? Was there even a single song that was devotional? Why so much noise pollution?

I haven’t yet mulled on my own questions, and here comes another procession with the same state of affairs. Now, my only thought, why do so many people have to install Ganesha idols in every nook and corner of the neighborhood? Can’t we have one single Ganesha installed and do visarjan meaningfully?

    Many runners don’t do sufficient strength and flexibility exercises to complement their running.There’s a rage to run in the country, but are we doing it right? You can’t possibly just lace up and run. There’s a whole deal of science and training that goes into this skill

India’s annual running calendar lists around 150 marathons and runs these days. Mumbai, Hyderabad, Chennai, Bengaluru, Delhi, Pune have a growing runner community that attempt the 5K, 10K , half marathon and full marathon with great gusto. Weekday short runs are supplemented with weekend long distance group runs and rigorous exercising. But with running bringing in much bragging rights, and looking easy, are beginners jumping headlong into something that requires more thought and planning than imagined? Are they injuring themselves unnecessarily in a hurry to win the race?

Many, like Ashwin Bala of Runners For Life, who’s been running over six years now and is part of the organising team for three of Bengaluru’s marathons, believe it’s a problem of “too much, too soon”. “Either they increase their mileage beyond the 10 per cent rule [of not increasing one’s weekly mileage by more than 10 per cent over the previous week], or increase their pace without building an adequate aerobic base,” points out Mr. Bala.

Slow and steady:

Marathoner Ashok Nath, a seven time consecutive Boston Marathon qualifier and three time winner at the Standard Chartered Mumbai Marathon who coaches and mentors runners through his organisation Catalyst Sports, also believes runners just speed things up unnecessarily at the outset. He observes: “Initially there are some short term results but as the body can’t keep pace with the increasing levels of stress, aches pains injuries start to happen. Statistics reveal that annually 65 per cent of runners face some running related injury.” Our modern lifestyle has led to our bodies carrying stress, tension and, in all probability, excess weight, he says. “The human body is capable of great things but you must adhere to ‘gradual progression’ and not be dictated by what your neighbour, best friend, or the aunty down the street is capable of doing.” Another huge mistake beginners make is that they don’t get enough exercise. Sports physiotherapist and a marathoner and triathlete for the last five years, Dr. Gladson Johnson, who runs Attitude Prime, believes “exercise is medicine”. He says, “Many runners don’t do sufficient strength and flexibility exercises to complement their running. Hence injuries become a natural consequence of poor training.” He suggests that beginners should have a balanced proportion of running and strength and flexibility exercises first. “They must run a minimum of two days per week with three days of strength and flexibility exercises and two days of rest. Stick to one category for at least a year — do only 10km runs for a year and then take it forward.”

To coach or not?

The other huge debate is whether you need a coach to teach you how to run or you can figure things out with the help of a support group and peer sharing. Mr. Nath is very clear that while running may seem simple, it is actually a “skill sport”. “Successful distance running is all about energy management, and if you have the right running technique then you consume (or waste) less energy and are able to maintain your running form longer. The longer you are able to maintain form, the faster and further you are able to run,” he argues.

Courtesy: Bhumika.K

         If you like water then you already like 70% of me. Such a quintessential source of life it is. Lately it dawned upon me that neither I am Aquaman nor I am drinking sufficient water. Wait, what qualifies ‘sufficient’? Who better than a doctor can answer this and upon my enquiry she said, “Drink 2 liters (say 8 glasses) a day.” All doctors advise to drink at least 8 glasses (of water of course.. duh..! ) but what they don’t say is that you have to run to the toilet 80 freaking times :D And Lo, the bulb lighted and I aimed at the gold medal in the next Olympics since I would have sprint practice every day. She retorted that it wouldn’t do any good as the toilet is barely meters away inside our cozy homes. She had a point. She had many points, to be honest. Her views surfaced and hovered I still have a chance if only the toilets were moved outside.

        Moving the toilets is itself a challenge. It has been many decades now that the whole of society has the toilets inside. It is fixed and saturated. Our dear most society is a bubble of chaos. So much as a scratch you make, it bursts open, chaos rules. Bringing a change in the society is not just a scratch it is a sword’s slash. You must be as adroit as Samurai Jack to change the societal norms. You must have a bait and people must click on it. I told her that we can shift the toilets outside with a “Traditions ko Chipko” movement or “Tradition Vapas Lao” andholan. Another lame idea, I know :\

        “No one cares about the traditional values anymore. People ain’t buying that. Scientifically speaking, if toilets are outside it drains the negative energy and gives room to positive energy”, her remark. In this stress fed life people yearn for peace, for positive energy. They wouldn’t budge about the positive energy or any of its cousins (serenity, aura, karma) during their good times. Only when their blood is dripping and nothing else seems to clot it, they resolve to these “life saviors”. Outsourcing toilets is scientifically, aesthetically correct and it complies with Vastu. So let there be toilets in every compound, outside the house.

        Hopes resurrected in me, my aim of the Olympic medal is live again. Drink. Run. Win :P :D

   ಸುಮಾರ್ ಒಂದ್ ವರ್ಷ ಆಗಿರ್ದೂಂತ ಕಂಡದೆ, ಊರ್‍ಂದ ಭರತ ಫೋನ್ ಮಾಡ್‍ದಂವ ಚೋಮುಣಿನ ನೋಡಿಯೋಳನಾಂತ ಕೇಳ್ತ್. ಯಾರ್ ಆ ಕೊಲ್ಲ ಚೋಮುಣಿಯಾಂತ ನಾನ್ ಕೇಳ್ದೆ. ಕೊಲ್ಲನೊ, ಮಲ್ಲನೊ ನೀನ್ ಈಗ ಅಂವನ ನೋಡಿ ನಂಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡ್‍ತ ಹೇಳ್ದಂವ ಪೋನ್‍ನ ಮಡ್‍ಗಿಯೇ ಬುಡ್ತ್.

   ಊರ್‍ಲಿ ಸಲ್ಪ ಮಕ್ಕ ಇದ್ದವೆ. ಅವ್ ಹಳೇ ಡಬ್ಬಿ, ಆಣಿ, ಬ್ಯಾಟರಿ, ಮುಟ್ಟಿ ತಕಂಡ್ ಏನೇನೊ ಕೈಗಾರಿಕೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದವೆ. ನಿಜ ಹೇಳೊಕರೆ ಅವ್ಕೆ ಒಂದ್ ವಿಶೇಷ ಕಲೆನ ದೇವ್ರ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದದೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಅಂವ ಎಂತದೋ ಕೊಲ್ಲ ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ತಾ ಉಟ್ಟುತೇಳಿ ಉದಾಸೀನ ಮಾಡುವೆ. ಆ ಪೈಕಿಲಿ ನಮ್ಮ ಚೋಮುಣಿಯು ಒಬ್ಬ!

   ಅಂದ್ ಸೋಮಾರ, ಪ್ಯಾಲೇಸ್ ಗ್ರೌಂಡ್‍ಲಿ, ಜೀವನಲಿ ಮುಂದೆ ಬಂದ ಉದ್ಯಮಿಗಳ್ಗೆ ಸನ್ಮಾನ ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಇದ್ದದೆ. ಚೋಮುಣಿ ಆ ಉದ್ಯಮಿಗಳ್ಲಿ ಒಬ್ಬಾಂತ ಬ್ಯಾನರ್ ನೋಡಿ ತಿಳ್ಕಂಡೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲ್ಪಿಕನ ಕುರ್ಚಿಗೆಲ್ಲಾ ಭರ್ತಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಿಕೆ ಸತ ಜಾಗ ಇಲ್ಲದಂಗೆ ಜನಗ ತುಂಬಿದ್ದೊ. ನಾನ್ ಒಂದ್ ಬರೀಲಿ ನಿತ್ಕಂಡೆ. ನನ್ನ ಅದೃಷ್ಟಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ವಿಐಪಿಗೆಲ್ಲ ಕಾರ್‍ಂದ ಅಲ್ಲೇ ಇಳೀತ್ತಾ ಇದ್ದೊ.

   ನನ್ನ ಗ್ಯಾನ ಸುಮಾರ್ ನಲ್ವತ್ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಹೋದೆ. ಅಂದ್ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನಾನ್ ಕುಕ್ಕೆಲಿ ಸಗಣಿ ಗೊಬ್ಬರನ ಹೊತ್ಕಂಡ್ ಕಲ್ಲು ಕ್ವಾರಿ ಬರೀಲಿ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ನಮ್ಮ ಚೋಮುಣಿದ್ ಮನೆ ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ಇತ್ತ್. ನನ್ನ ಕಂಡಂಗೆ ಚೋಮುಣಿ ಮನೆಗೆ ಕರ್ತ್. ಮೈಕೈ ಎಲ್ಲಾ ಬೆವ್ರಿತ್ತ್. ಆ ಕಡೆ ಈ ಕಡೆ ಎರ್ಡ್ ಚಕ್ರಗಳ ತರ ಕೆತ್ತಿದ ಕಲ್ಗ, ಅದರ ಮದ್ಯ ಗುದ್ದಲಿ ಕಾವುನ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಆಪು ಹಾಕಿ, ಮೇಲೆ ಎತ್ತುದು, ಕೆಳ್ಗೆ ಇಳ್ಸುದೂ ಮಾಡ್ತಾ ಇತ್ತ್! ಜಗುಲಿಲಿ ಪಾಠ ಪುಸ್ತಕಗ ಚೋಮುಣಿಗೆ ಪಾರ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೊ! ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ ಹೇಳ್ದ “ಕಬ್ಬಿಣದ ಮಾಸಖಂಡ, ಸ್ಟೀಲ್‍ದ್ ನರ, ಮಿಂಚ್‍ನ ಮನ್ಸ್” ನ ಪಡಿಯುವ ಕಸರತ್ ಇದ್‍ತ ಚೋಮುಣಿ ನೆಗಾಡಿಕಂಡ್ ಹೇಳ್‍ದಂವ ರಟ್ಟೆನ ಮುಟ್ಟಿಕೆ ಹೇಳ್ತ್. ಹೌದು! ರಟ್ಟೆ ಕಲ್ಲ್ ತರ ಗಟ್ಟಿ ಇತ್ತ್. ಕೈನ ಪುಂಡಿ ಮಾಡಿ ಅಮ್ಮುರಿಸಿ ಹಿಡ್ಕಾಂತ ಹೇಳ್ದೆ. ನರಗ ಮೇಲೆ ಎದ್ದ್ ಅಂವನ ರಟ್ಟೆ ನಮ್ಮ ಗೂಳಿ ಎತ್ತ್ ಕರಿಯನ ಭುಜ ತರ ಎದ್ದ್ ಕಾಣ್ತಾ ಇತ್ತ್. ಮಿಂಚ್‍ನಂತ ಮನ್ಸ್‍ನ ಹೆಂಗೆ ನೋಡ್ದು!

   ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಒಂದ್ ಮರ್ಸಿಡಿಸ್ ಬೆನ್ಜ್ ಕಾರ್ ನಿಲ್ಲಿಕನ ನಾನ್ ನಲ್ವತ್ ವರ್ಷ ಕೆಳಗೆಂದ ಒಂದೇ ಗಳಿಗೆಲಿ ಮೇಲೆ ಬಂದ್ ಬುಟ್ಟೆ! ಕಾರ್‍ಂದ ಇಳಿತ್ತಾ ಇದ್ದ ಚೋಮುಣಿದ್, ಅದೇ ಶೂರನತರ ಸರೀರ, ಬೆರ್ಳ್ ತೋರ್ಸಿರೆ ಕೈನ ನುಂಗಿ ಬುಡುವೆ ತೇಳುವ ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸದ ನೋಡಾಟ! ಅಂವ ಆ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಏrರ್ದ್‍ನ ನೋಡಿಕನ ಅವಂನೊಳಗೆ ಇರ್ವ ಮಿಂಚ್‍ನಂತ ಮನ್ಸ್‍ನ ಪ್ರಭಾವ ಆಗಳೇ ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಾಗೋತ್! 
ಕಬ್ಬಿಣದ ಮಾಸಖಂಡಗ, ಸ್ಟೀಲ್‍ನ ನರಗ, ಮತ್ತೆ ಮಿಂಚ್‍ನ ಮನ್ಸ್‍ನ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಯುವಕರೂ ಪಡ್ದಿರಕ್ಕೂಂತ ಬೇರೆ ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಈ ಮಾತ್ ಪುಸ್ತಕದ ಬದ್ನೆ ಕಾಯಿ, ಗೈಪು ಮಾಡಿಕೆ ಆದುಲ್ಲೆಂತ ಬಿಸಾಡಿಬುಡಕ್ಕಾಗಿತ್. ಯಾರ ಹೆಸ್ರ್ ಕೇಳಿಕನ ಮೈಲಿ ಮಿಂಚ್ ಬಂದದೆಯೋ ಆ ವೀರ ನರೇಂದ್ರ, ಶ್ರೀರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪರಮಹಂಸರ ಪ್ರೀತಿಯ ಶಿಷ್ಯ, ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ ಅವರ ಬಾಯಿಂದ ಬಂದ ಮಾತ್ ಇದ್. ಆ ಮಾತ್‍ಗೆ ಕಣ್ಣು ಮುಂದೆ ಇದ್ದ ಚೋಮುಣಿಯೇ ಸಾಕ್ಸಿ!

    ಕಬ್ಬಿಣದ ಮಾಸಖಂಡಗ, ಸ್ಟೀಲ್‍ನ ನರಗ, ಮತ್ತೆ ಮಿಂಚ್‍ನ ಮನ್ಸ್ ಪಡಿಯುವ ಗುಟ್ಟುನ, ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ ಒಂದ್ ಪುಸ್ತಕಲಿ ರಟ್ಟು ಮಾಡಿಯೋಳೊ! ಅದ್ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ಮಟ್ಟದ ವಿಧ್ಯೆ! ಅದರ್ನ ಕಲಿಯಕ್ಕಿಂತ ಮುಂದೆ, ಮಿಡ್ಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ವಿಧ್ಯೆನ ಕಲಿಯಕು! ಇದ್ ತುಂಬಾ ಸುಲ್ಬದ ಕೆಲ್ಸ! ಸಾಲೆಲಿ ಪೀಟಿ ಮಾಸ್ಟ್ ಕಲ್ಸುವಂತ ವ್ಯಾಯಾಮನ ಮನೆಲಿ ದಿನಾ ಬೆಳ್ಗೆ ಎದ್ದಂಗೆ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡೋಕು. ನೆನ್ನೆ ಮಾಡ್ದ ಪಾಠನ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಓದಿ, ಓದಿದ ಪಾಠನ ಒಂದ್ ಗಂಟೆ ಕುದ್ಕಂಡ್ ಗ್ಯಾನ ಮಾಡಿರೆ ಆ ಪಾಠ ತಲೆಲಿ ನಿಲ್ಲುದರ ಜೊತೆಗೆ ಮನ್ಸುಗೆ ಏಕಾಗ್ರತೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. 

   ನಾವು ಊಟ ಮಾಡುದ್ರ್‍ಂದ ನಮ್ಗೆ ನೂರಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತ್ ಬಾಗ ಮಾತ್ರ ಶಕ್ತಿ ಬಂದದೆ. ಬಾಕಿ ನೂರಕ್ಕೆ ಎಂಬತ್ತ್ ಬಾಗ ಸುಮ್ಮನೆ ಫ್ರೀಯಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಸೂರ್ಯ, ಚಂದ್ರ, ನಕ್ಷತ್ರ ಮತ್ತೆ ಗ್ರಹಗಳ್‍ಂದ ಆ ಎಂಬತ್ತ್ ಬಾಗ ಶಕ್ತಿ ಬಂದದೆ. ಈ ಶಕ್ತಿ ಸೂರ್ಯ ಹುಟ್ಟವ ಸಮಯಲಿ ರಭಸಂದ ಬರ್ತಾ ಇದ್ದದೆ. ಯೋಗ ವಿಧ್ಯೆಲಿ ಆಜ್ಞಾ ಚಕ್ರದ ಸಂಗತಿನ ಹೇಳುವೆ. ವಿಜ್ಞಾನಲಿ ಈ ಚಕ್ರದ ಹೆಸ್ರ್ ಪಿಟ್ಯೂಟರಿ ಗ್ರಂಥಿ. ಆಜ್ಞಾ ಚಕ್ರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ರಭಸಂದ ಬರುವ ಸೂರ್ಯನ ಶಕ್ತಿನ ಹೀರಿಕಂಡ್ ಎಲ್ಲಾ ಮೇದೊಜೀರಕ ಗ್ರಂಥಿಗ ರಸನ ಸುರ್ಸುವಂಗೆ ಮಾಡ್ದೆ, ಆ ರಸಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಆದ ಶಕ್ತಿ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಕೋಶಗಳ ಒಳಗೆ ಸೇರಿಕಂಡ್ ಇಡೀ ಸರೀರ ಮತ್ತೆ ಮನ್ಸ್ ಚುರುಕ್ಕಾದವೆ. ಮಿಡ್ಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ವಿದ್ಧ್ಯೆಗೆ ಬಂಡವಾಳ, ದಿನಾ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಕೋಳಿ ಕೂಂಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಎದ್ದ್ ಎರ್ಡ್ ಗಂಟೆ ಪೀಟಿ, ಪಾಠನ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುದು!. 

   ಬಾಗಿ ಗೂಡೆಗೆ ಅವ್‍ಳ ಅಮ್ಮ ಮಸ್ರ್ ಕೊಟ್ಟ್ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಮಾಡಿ ಬೆಣ್ಣೆ ತೆಗಿಯಕೆ ಹೇಳ್ದೆ. ಬಾಗಿಗೆ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಕಡಿಯದ್ ಗೊತ್ತಿತ್ಲೆ.  ಅಮ್ಮನ ಕೇಳಿಕೆ ನಾಚಿಗೆ!. ಅವ್ಳ್ ಮಸ್ರ್‍ನ ಒಂದ್  ಡಬ್ಬಲಿ ಹಾಕಂಡ್ ಅವ್‍ಳ ಚಿಲ್ಕಿ ಆಟದ ಸ್ನೇಹಿತೆ ಪದ್ಮನ ಕೇಳಿ ತಿಳ್ಕಣಿಕೆ ಅವ್ಳ ಮನೆಗೆ ನಡ್ಕಂಡ್ ಹೋದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹೋದವ್ಳ್ ಡಬ್ಬದ ಮುಚ್ಚಳ ತೆಗ್ದ್ ನೋಡ್ದೆ ಮಸ್ರ್ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಆಗಿ ಬೆಣ್ಣೆ ತೇಲ್ತಾ ಇದ್ದದೆ. ಅವ್ಳ್ ನಡ್ಕಂಡ್ ಹೋಕನ ಡಬ್ಬ ಅಲ್ಲಾಡಿ ಅಲ್ಲಾಡಿ ಮಸ್ರ್ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಆಗಿದ್ದದೆ!

    ಒಂದ್ ಒಳ್ಳೆ ಕೆಲ್ಸ ಆಕೂತೇಳಿರೆ ಆ ಕೆಲ್ಸನ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯಲಿ ಸುರುಮಾಡಿ, ಕೆಲ್ಸದ ಮೇಲೆ ಶ್ರಧ್ಧೆ ಮಡ್ಗಿ, ಪ್ರಯತ್ನ ಹಾಕಿರೆ, ಮುಂದಕ್ಕೆ ದೇವ್ರೇ ದಾರಿ ತೋರ್ಸಿದೆ!  ಮಕ್ಕ ಮಿಡ್ಲ್ ಸ್ಕೂಲ್ ವಿದ್ಧ್ಯೆನ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿಕೆ ಸಲ್ಪ ಸಮಯ ಕೊಟ್ಟರೆ, ಬಾಗಿದ್ ಮಸ್ರ್ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಅದಂಗೆ, ದೇವ್ರೆ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ವಿದ್ಧ್ಯೆನ ದಯಪಾಲಿಸಿದೆ! ಹೆಂಗೆ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್, ಟೇಕ್‍ಅಪ್ ಆಕೆ ಸಲ್ಪ ಹೊತ್ತ್ ತಕಂಡ್, ಮೇಲೆ ಹೋದಮೇಲೆ ಆರಾಮಾಗಿ ಗಾಳಿಲಿ ಹಾರ್ತಾ ಇದ್ದದೆ, ಹಂಗೆ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ವಿದ್ಧ್ಯೆನ ಸಿದ್ಧಿಸಿಕಂಡ್ ಜೀವನದ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್‍ನ ಟೇಕ್‍ಅಪ್ ಮಾಡ್ಸಿಬುಟ್ಟರೆ, ಮುಂದೆದ್ ಜೀವನ ಎಲ್ಲಾ ಜಾಲಿ ರೈಡೇ!!