ಲೈಫ್ ಇಷ್ಟೇನಾ!

ಈ ಬಾರಿ ಚೌತಿ ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸ ಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆಯಿಂದ ಊರಿಗೆ ಹೋಗದೆ  ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲೆ ಉಳಿದುಕೊಂಡೆ. ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲ ಗಣಪನ ಭೇಟಿ ಮಾಡೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡೆ.ಒಂದೊಂದು ಗಣಪಂದು different ಭಂಗಿ.ಆದರೆ ಕೆಲವು ಗಣಪ ನೋಡಿದಾಗ ಅಯೊ್ಯ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.ಕೆಲವು ಗಣೇಶ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನು ಮೋರಿ ಪಕ್ಕ ಇಟ್ಟರೆ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಚಿಕನ್ ಶಾಪ್ ಪಕ್ಕ , 90% ಗಣೇಶ ರೋಡ್ ಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿವೆ. ಏನೇ ಇರಲಿ ಅದು ಅವರವರ ಭಕ್ತಿ.

ಇನ್ನು ನನ್ನ ರೂಮ್ ಪಕ್ಕ ಇಡೀ ರೋಡ್ ಬಂದ್ ಮಾಡಿ  ಅದ್ಧೂರಿಯಾಗಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದರು. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ  ಬಾರ್ ಬೇರೆ.  ರಾತ್ರಿ  ಆದರಂತೂ 3ರೇ 3 ಪೆಗ್, ಕಾಲಿ ಕ್ವಾಟರ್, ಚುಟ್ ಚುಟ್, ಎಣ್ಣೆ ನಿಂಮ್ದು ಊಟ ನಂಮ್ದು ಹಾಡಗಳ DJ. ಕನ್ನಡ ಸಂಘಗಳ ಭಯಕ್ಕೇನೋ ಕನ್ನಡ ಹಾಡುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದವು. ಅದೊಂದು ನಮಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ.

ಹೆಗೋ ಸ್ವಲ್ಪ time  ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಗಣೇಶ ನೋಡಲು ಹೋದರೆ  ಎಲ್ಲರೂ ಗಣೇಶ ಜೊತೆ Selfyಲಿ Busy. ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಎದುರು ಹೋಗಿ ವಿಘ್ನ ವಿನಾಯಕನಿಗೆ ಕೈ ಮಗಿದು ಅಡ್ಡ ಬಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಯಾವನೋ photo ತೆಗೋ ಭರದಲ್ಲಿ ಕೈ ಮೆಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗೆ  ಬಿಟ್ಟ.ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ Mobile ಭಕ್ತಿ ಜಾಸ್ತಿ ಇದ್ದಾಂಗಿತ್ತು. ಅಮೇಲೆ ಪ್ರಸಾದಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ   ಅದೇನೋ ಕೊಟ್ಟರು.ಆ ಕಡೆ ತಿನ್ನಲು ಆಗದೆ ಈ ಕಡೆ ಉಗಿಯಲು ಆಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ.ನಮ್ಮೂರಿನ ಪಂಚಕಜ್ಜಾಯ, ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ಕಾಣಲೇ ಇಲ್ಲ. ಗಣೇಶನ ಪೆಂಡಾಲ್ ಹಿಂದೆ fridricee ,Kabab ಗಾಡಿ. ಮೂಳೆ ತಿಂದು ಅಲ್ಲೇ ಎಸಿತ್ತಿದ್ರು.ಪಕ್ಕದ ಬಾರ್ ನಿಂದ ಬಂದು ಎಲ್ಲರದ್ದು ಏನೋ Dance. Day time ಅಂತೂ ಗಣೇಶನ ಕೇಳೋರೇ ಇಲ್ಲ. ಬೀದಿ ನಾಯಿಗಳೇ ಕಾವಲು ಇದ್ದಂಗಿತ್ತು.

ಗಣಪತಿ ಬಿಡೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ  ಬರೀ ಬೋರ್. ತಮಟೆ ಸದ್ದು ಅಷ್ಟೇ. ಕೇಸರಿ ದ್ವಜ, ಭಜನೆ, ನಾಸಿಕ್ ಬಾ್ಯಂಡ್ , ಆ ಸಾಲು ಮೆರವಣಿಗೆ, ಜೈ ಘೋಷ ಏನು ಇಲ್ಲ.ಏನೇ ಆದರೂ ನಮ್ಮೂರ ಚೌತಿ Soooper.

ಅಂತೂ ಕೂನೆಯದಾಗಿ Decide ಮಾಡಿದೆ. ದಸರಾ ಏನಿದ್ದರೂ ಮಂಗಳೂರಿಲಿನಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮಡಿಕೇರಿಲಿ.

"ಕಾಣದ ದೇವರು ಊರಿಗೆ ನೂರು , ಕಾಣುವ ತಾಯೇ ಪರಮ  ಗುರು " ಹೌದು ಗರ್ಭ ಕಟ್ಟಿದಂದಿನಿಂದ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗಿನ ಅನೂಹ್ಯ ಸಂಬಂಧದ ಎಳೆಕವಲೊಡೆದು , ಬರೀ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ , ಭಾವಿಸಿದಷ್ಟು ಮುಗಿಯದ, ಮರೆಯದಷ್ಟು ಸ್ಮೃತಿಗಳು, ಒಂಬತ್ತು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಅಮ್ಮನುಂಡರೆ ನನಗೆ ತೃಪ್ತಿ, ಅಮ್ಮ ಉಸಿರಾಡಿದರೆ ನನಗೆ ಉಸಿರು, ಅದೇ ಇಂದು ನಾನುಂಡರೆ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ತೃಪ್ತಿ . ನಾನು ಚೆಲುವಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಖುಷಿ,  ಏನೋ ಈ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಬಂಧನ ಜೀವ ಜೀವಗಳ ನಡುವೆ ಉಲ್ಲಾಸದ ಬತ್ತಿಯಂತೆ ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತಿದೆ. 

 

ತುತ್ತು ತಿನ್ನಲು ಹಠತೊಟ್ಟರೆ ಮುತ್ತು ನೀಡುತ್ತಾ, ಅಪ್ಪನನ್ನೇ ಆನೆ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಅಂಬಾರಿಯಂತೆ ಕೂರಿಸಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಆಟ ಆಡಿಸಿ ಚಂದಮಾಮನ ಕೊಡಿಸೋ ಆಸೆ ತೋರಿಸಿ ನನ್ನ ಕಿಲ ಕಿಲ ನಗುವಲಿ ಆ ನಗುವ ನಡುವಲಿ ತುತ್ತು ತಿನ್ನಿಸಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ಸಂತಸವ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ ಆಲ್ವಾ. "ಕುಕ್ಲು ಬಾಬೆ ಕುಕ್ಲು" ಅಂತ ಹೇಳಿ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುವುದನ್ನು , ತಿರುಗಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡುವ ನಿನ್ನ ಕುಶಿ, ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಿಗೆ ಬಲವಿಲ್ಲದೇ  ಬಿದ್ದರೆ ಕುಂಡೆಗೆರಡು ಪೆಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಿನ್ನ ಅರೈಕೆ, ಮಣ್ಣುನ್ನು ತಿನ್ನಲೋ , ಜಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಕೋಳಿ ಹಿಕ್ಕೆಯ ಹಿಂದೆ ಹೋದರೆ "ಬಜೀ ಕೊಳಕು ಬಾಲೆ"  ಅಂಥ ಮುದ್ದಿಸುತಿದ್ದದ್ದು, ಸೂಜಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ನೀನಗೆನೆ ನನ್ನಿಂದ ಜಾಸ್ತಿ ನೋವಾಗೋದು, ಮತ್ತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಾನು ಕೇಳುವ ಮೊದಲೇ ನಿನಗೆ ನನ್ನೆಲ್ಲ ಬೇಕು ಬೇಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಬಿಡುತಿತ್ತು, ಹೌದು ಇದು ಆ ಮಧುರ ಭಾಂದವ್ಯದ ಕುರುಹುಗಳು. 

ನನ್ನಮ್ಮ ನಸುಕಿನಲ್ಲೆದ್ದು ಸೂರ್ಯನನ್ನೇ ಎಬ್ಬಿಸಲು ಹೊರಡುವವಳು , ತುಳಸಿ ದೇವಿಗೆ ಸುತ್ತು ಬಂದು ಬಿಂದಿಗೆ ನೀರು ಸೇದಿ , ದಿನಚರಿಗೆ ಹಾಜರಿ ... ಅಮ್ಮನ ಕಡೆಯುವ ಕಲ್ಲು ಗಡ - ಗಡವೆಂಬ ಸದ್ದು ಮತ್ತು ಮಂಗಳೂರು  ಆಕಾಶವಾಣಿಯ ಸುಪ್ರಭಾತದ ಜುಗಲ್ ಬಂಧಿಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅರೆ ಬಿಸಿ ಮಾಡಿದ  ತಂಗಳನ್ನ ಮತ್ತು ಮೊಸರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಉಣ್ಣಿಸಿ, ಗಡಿ ಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಪೋದಿಕೆ  ಕಟ್ಟಿ , ಆಗ ತಾನೇ ಸಿದ್ದವಾದ ಪದಾರ್ಥ ಮತ್ತೆ ಕುಚ್ಚಲಕ್ಕಿ ಅನ್ನ ವನ್ನು ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯ  ಚಿಣ್ಣ  ಚಿಣ್ಣ ಬುತ್ತಿಗಳಿಗೆ  ತುಂಬಿಸಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಲಕೋಟೆಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಹೊರಡಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಬೆಳಗಿನ  ಸಂಭ್ರಮ ಕಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು .

ಅಮ್ಮ

ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಅಮ್ಮನೇ , ಅಪ್ಪನಿಗಿಂತ ಬಲು ಜೋರು , ಮದೆರ್ ಬೆತ್ತ , ಗಾಳಿಯ ಅಡರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಪೆಟ್ಟು ಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು, ಬೈಯುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು , ಜೀವನ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು, ಕೋಳಿ ಸಜ್ಜಿ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು, ಕಾಟ್ ಹಾವನ್ನು ಓಡಿಸುವದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು, ದಿಟ್ಟ, ನೇರ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ನಿಷ್ಠುರ ಅದದರಲಿರಬಹುದು, ಯಾರದೋ ಗಾಳಿ ಮಾತನ್ನು ಕೊಂಡೆ ಕಿವಿ ಮಾಡಿ ಕೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು, ಅತಿಥಿಗಳನ್ನೂ ಸತ್ಕರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು, ದೊಡ್ಡ ಕನಕಿನ ಕಟ್ಟ ತರುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು,  ಅಜ್ಜಿ ಕತೆ ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು , ಬಯ್ಯತಾ ಚಾಯಕ್ಕೆ ಕುರು ಕುರು ತಿಂಡಿ ಮಾಡಿ ಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಮುಂದೇನೆ... ಎಲ್ಲರ ಅಮ್ಮನಂತೆ ನನ್ನಮ್ಮನು ಪೂಜೆಗೋ , ಮದುವೆಗೋ ಹೋಗಿ ಬರುವಾಗ  ಅಲ್ಲಿ ಊಟಕ್ಕೆ ಬಡಿಸಿದ  ಹೋಳಿಗೆಯನ್ನು ಎಡಕೈ ಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಕರವಸ್ತ್ರ ದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ ತಿನ್ನಿಸಿದ್ದು, ಯಾರದ್ದೋ ದೂರು ಬಂದರೆ ಬಯ್ಯದೇ ಬುದ್ದಿ ಹೇಳಿದ್ದು, ಗಮ್ಮತ್ತಿನ ದಿನ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ  ಬಡಿಸಿ ಕಡೆಗೆ ತಿಳಿಸಾರಿನಲ್ಲೇ ಊಟ ಮಾಡಿ ಕೈ ತೊಳೆದದ್ದು.. ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದುದನ್ನೆಲ್ಲ  ಬೇಯಿಸಿ ನಾನಾಗಲೇ ತಿಂದೆ ಹಸಿವಿಲ್ಲವೆಂದು ಏನೇನೊ ಸಬೂಬು ಹೇಳಿ ಖಾಲಿ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದು ಎಲ್ಲ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಒಡಲಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು ಸಾಕಿದ ಸಾಕ್ಷಿಗಳು.
ಇಂದು  ನನ್ನ ನೋವಿಗೆ ತೇವಗೊಳ್ಳುತಿದ್ದ ಅಮ್ಮನ ಕಣ್ಣು ಸ್ವಲ್ಪ ಗುಂಡಿಯಲ್ಲಿವೆ  , ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಯ ಗೆರೆಗಳು ದಣಿದ ನೆರಿಗೆಗಳಿವೆ, ಮಾತಿನ ಧ್ವನಿ ತೊದಳುತಿವೆ , ಮಗ ನನ್ನಿಂದ ಎತ್ತರ ಬೆಳೆದಿದ್ದನೆಂದೋ , ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಿದನೆಂದೋ,  ಮಾತನ್ನು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲವೆಂದೋ , ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿತ ನುಡಿಯು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ ಅಷ್ಟೇ ... ಸೇರುಗಟ್ಟಲೆ ಪ್ರೀತಿ , ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಾ ಮಮತೆ ಕೊಟ್ಟು ಭೌತಿಕ ಜೀವ ನೀಡಿ ,ಅಪ್ಪನಾಗಿ ಬುದ್ದಿ ಹೇಳುವ , ಅಜ್ಜಿಯಾಗಿ ಕಥೆ ಹೇಳುವ ನನ್ನಮ್ಮನಿಗೆ ಈ ಹಾಡು
ಅಮ್ಮ ನೀನು ನಮಗಾಗಿ
ಸಾವಿರ ವರುಷ ಸುಖವಾಗಿ
ಬಾಳಲೇ ಬೇಕು ಈ
ಮನೆ ಬೆಳಕಾಗಿ ....

ಕೋಡೆ ಎಂಕ್ ಮಾಮಿ ತಮ್ಮಾನ

ಈ ಜನ್ಮೊಡೊಂಜಿ ಕೋಡೆ ತಿಂದಿ ಮಾಮಿ ತಮ್ಮಾನ

 

ಆಡೊಂದು ಬರ್ಪಿನ ಮಾಮಿ

ನಾಡೊಂದು ಬರ್ಪಿನ ಬಾವೆ

ಮಂಚದ ಮಿತ್ತ್ ಮಂದಿರಿ ಪಾಡ್ತ್ ಜೆಪ್ಪೆರಾ ಪಂಡೆರಾ |ಪ೦ದ್|

ಕೋಡೆ ತಿಂದಿ ಮಾಮಿ ತಮ್ಮಾನ ||ಕೋಡೆ||

 

ತೆಳುಪುದ ಪೊಡಿ ಪೊಡಿ ರೊಟ್ಟಿ

ಬೊಲ್ಪುದ ಕೋರಿದ ಗಸಿಟ್

ತೆಳ್ತ್ ತೆಳ್ತ್ ಬಳಸಿಯಲತ್ತ ಹಕ್ಕದ ಮೈತಿದಿ |ಪ೦ದ್|

ಕೋಡೆ ತಿಂದಿ ಮಾಮಿ ತಮ್ಮಾನ ||ಕೋಡೆ||

 

ಪಾಯಸ ತಂದಿನ ಬೆರಿಕ್

ಆಯಾಸ ಆಂಡ್ಯೇ ಎಂಕ್

ಮಾಯಿದ ತಿ೦ಗೊಳು ಬನ್ನಗ ಎಂಕ್ ಬಯಕೆದ ತಮ್ಮಾನ |ಪ೦ದ್|

ಕೋಡೆ ತಿಂದಿ ಮಾಮಿ ತಮ್ಮಾನ ||ಕೋಡೆ||

 

ದಪ್ಪಾದ ಹಾಸಿಗೆ ಪಾಡಿಯೇ

ಕಪ್ಪಾದ ಕಂಬಳಿ ಕೊರಿಯ

ಒಪ್ಪೊದಂಚಿನ ಒಪ್ಪುನ ಪೊಣ್ಣು ಮಂದಿರಿ ಕೊರಿಯಾಲ |ಪ೦ದ್|

ಕೋಡೆ ತಿಂದಿ ಮಾಮಿ ತಮ್ಮಾನ ||ಕೋಡೆ||

 

- ರಾಗ : ಕೋಡಗನ ಕೋಳಿ ನು೦ಗಿತ...

- ಸ೦ಗ್ರಹ

ಓಟೆಕಜೆ ದೊಡ್ಡಮನೆಗೆ ನಮ್ಮ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕ ಸೊಸೆ ಆಗಿ ಬಾಕನ ಅವ್ಕಿನ್ನೂ ಪ್ರಾಯ 16 ನಡಿತಿತ್ತಷ್ಟೇ. ಕಟ್ಟಪುಣಿ ತ್ಯಾಂಪಣ್ಣನ 6 ಮಕ್ಕಳ್ಲಿ ಸುರುನಂವೇ ದೇವಮ್ಮ...ಊರವ್ಕೆಲ್ಲಾ "ದ್ಯಾವಂಮ್ಮ"!! ಆಗಲೇ ಪ್ರಾಯ 40ಕ್ಕೆ ಹಕ್ಕಲೆ ಎತ್ತಿದ್ದ ಓಟೆಕಜೆ ಭೋಜಪ್ಪನ ಮೊದ್ವೆ ಆಕೆ ಏನೇನೂ ಮನ್ಸಿಲ್ಲದ್ದಿದ್ದರೂ ಅವಳ್ಂದ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿದ 4 ತಂಗೆಕಳ ಮೋರೆ ನೋಡಿ, ಒಟ್ಟಿಗೆ ತ್ಯಾಂಪಣ್ಣನ ಬಡ್ತನನ ಕಂಡ್ ಗಟ್ಟಿ ಮನ್ಸ್ ಲಿ ಓಟೆಕಜೆ ಸೇರ್ದೊ. ಮೊದ್ವೆ ಆಗಿ ಎರ್ಡ್ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಹುಟ್ಟಿದವಂನೇ  ಮನೋಜ್. ಹುಟ್ಟಿದ 6 ತಿಂಗಳಿಗೇ ಅವಂನ ದೆಸೆನೋ ಅಲ್ಲಾ ಭೋಜಪ್ಪಣ್ಣನ ಆಯಸ್ಸೇ ಅಷ್ಟಿದ್ದದೋ ಗೊತ್ಲೆ... ದೊಡ್ಡ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಮೀನ್ ಕಡ್ಯಕೆ ಹೋದವ್ ಕಯಲಿ ಕಂತಿ ಸ್ವರ್ಗ ಸೇರ್ದೊ. ಇದ್ದ ಒಬ್ಬನೇ ಮಂಙನ 'ಬೆಸೆಗೆಲಿಸಿರೆ ಮೊಸಿ ಹಿಡಿದು, ನೆಲಲಿ ಬುಟ್ರೆ ಕೇರ್ದ ಸೆಗ್ಣಿ ಅಂಟುದು'ತೇಃಳುವಾಂಗೆ ಅಯ್ಯೆ ಅಪ್ಪ ಎರ್ಡೂ ಆಗಿ ಸಾಂಕಿದೊ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕ. ಓದುದರ್ಲೂ ಉಶಾರಿದ್ದ ಮನೋಜ ಇಂಜಿನಿಯರೂ ಆತ್. ಕೆಲ್ಸ?? ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಹೈದ, ಗೂಡೆಗಳಾಂಗೆ ಬೆಂಗ್ಳೂರ್ಗೆ ಎತ್ತದೆ ಕೃಷಿ, ಮನೆಕಡೆ ನೋಡಿಕಂಡಿತ್ತ್. ಅತ್ತೆಗೊಂದು ಕಾಲ ಸೊಸೆಗೊಂದು ಕಾಲದಾಂಗೆ ನಮ್ಮ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕಂಗೂ ನಾನೂ ಅತ್ತೆ ಆಗಿ ಮೆರೆಯೊಕೂಂತ ಆಸೆ ಚಿಗುರ್ತುಟ್ಟು. ಸುರಾತ್... ಮಂಙಂಗೆ ಹೆಣ್ಣ್ ಹುಡ್ಕಿಕೆ!!!
                                  
                  ನಾಕ್ ಕಡೆ ವಿಚಾರ್ಸಿ ಹಳೇ ನೆಂಟ್ರ್ ಗಡಿಕಲ್ಲ್ ಶೇಷಪ್ಪರ ಮಗ್ಳೊಂದಿಗೆ ಕುರುಂಜಿಯವ್ರ ಹಾಲ್ ಲಿ ಭರ್ಜರಿಯಾಗಿ ಮೊದ್ವೆನೂ ಕಳ್ತ್. ತೆಳ್ಳಂಗೆ, ಬೆಳ್ಳಂಗೆ ತೊಳ್ದ ಮೊಟ್ಟೆನಾಂಗಿರುವ ಗೂಡೆ ಓದಿದ್ ಫುಲ್ ಚರ್ಚ್ ಶಾಲೆಲೇ. ಅದೇನೋ ಗೂಡೆ ಮನೆ ಕಡೆ ಇದ್ದವೂ, ಆರಾಮಲಿ ಇರಕ್ ಅಂತ ನೆನ್ಸಿ ಒಪ್ಪಿತ್ತ್. ಆದರೆ ಅತ್ತೆ ಬುಡೊಕಲ್ಲ?? ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡ್ದಷ್ಟೂ ಮುಗ್ಯಕಿಲ್ಲೆ.... ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕಂಗೆ ಅದ್ ಮಾಡ್ದ್ ಸಮಾಧಾನನೂ ಆಕಿಲೆ... ಆಚೆ ಮನೆ ಸುನಂದಕ್ಕನೊಟ್ಟಿಗೆ ಬಾಯಿ ಬುಟ್ಟ್ ಹೇಳ್ದೊ ಕೂಡ.."ಅಲ್ಲಯಾ.... ಬಟ್ಟೆ ಒಗ್ದ್ ಹರ್ಗಿ ಹಾಕಿಕೂ ಗೊತ್ಲೆ.. ನೇಕೆಲಿ ಒಣ್ಂಗಿಲ್ ಬೊಳ್ಳಿಕಾರ್ ಮೀನ್ ನೇಲ್ಸಿದಾಂಗಿದ್ದದೆ. ಅದ್ಕೆ ಗೆಣ್ಸ್ ಬೇಸಿಕೂ ಗೊತ್ಲೆ. ಇನ್ನೆಲ್ಲಿಂದ ಹಿಟ್ಟ್ ಮಾಡ್ದು. ಕಲ್ತಪ್ಪ ನಾಯಿ ನಾಲಿಕೆನಾಂಗಾಗಿತ್ತ್. ಗುಡ್ಸಿರೆ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಲಿ ಕಾಡ್ ಹಂಗೇ ಹಾರಿಕಂಡಿದ್ದದೆ!! ಎಂಥ ಮಾಡ್ದು... ಮೇಲೆ ನೋಡಿ ಉಗ್ದರೆ ನಮ್ಮ ಮೋರೆಗೇ ರೆಟ್ಟುದೂಂತ ಸುಮ್ಮನೆ ಒಳೆ.. ಅಷ್ಟೇ." ಆದರೂ  ಸೊಸೆ ದೀಪಿಕಾ ಸಮಾಧಾನದ ಗೂಡೆ. ಅತ್ತೆನ ಪಿರಿಪಿರಿ ಕಂಡರೂ ಕಾಣದಾಂಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇರ್ತಿತ್ತ್. ಎಷ್ಟಾದರೂ ಹಿರಿಯವ್.. ಇದಲ್ಲನಾ "ಜೆನರೇಶನ್ ಗ್ಯಾಪ್".

                   ದಿನ ಕಳ್ದಾಂಗೆ ದೀಪಿಕಾಂಗೆ ಮನೆಲೇ ಇರ್ದು ಭಂಗ ಆಗ್ತುಟ್ಟು. ಓದಿದ ಗೂಡೆ. ಸಮಾಜದ ಪರಿಚಯ ಇರುವವ್ಳ್. ಅದ್ಕೇ ನೆರೆಕರೆನ ಹೆಣ್ಣ್ ಮಕ್ಕಳ ಸೇರ್ಸಿಕಂಡ್ "ಬಫೆ" ಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯ ಸುರುಮಾಡಿಟು. ಇದರ್ದಾಂಗಿ ನಾಕ್ ಜನರ ಪರ್ಚಯದೊಟ್ಟಿಗೆ ಆ ಬಡಹೆಣ್ಣ್ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಜೀವನಕ್ಕೂ ಸಹಾಯ ಆತ್. ಆದರೆ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕ? ಅವರ ಚಾಳಿ ಇನ್ನೂ ಬುಟ್ಟೋತ್ಲೆ. ದೀಪಿಕಾನೂ ಮಹಿಳಾ ಮಂಡಲ, ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತೀಂತ ಸುಮಾರ್ ಕಡೆ ಸೇರಿಕಂಡ್ ಸರಕಾರಂದ ಸಿಗುವ "ವಿಶೇಷ ವ್ಯಕ್ತಿ" ಪುರಸ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಆಯ್ಕೆ ಆತ್. ಆದಿನ ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಮನ್ಸಿಲ್ಲದ ಮನ್ಸ್ಂದ ಹೊರ್ಟೋ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕ. ಸೇರ್ದ ಸಭೆಲಿ ದೀಪಿಕಾನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಿಳ್ಸಿಕೆ ವೇದಿಕೆಗೆ ಕರ್ದೊ. ಅವ್ಳ್ ಹೇಳ್ದ ಮಾತ್ ಗಳ ಕೇಳಿ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕನ ತಲೆಗೆ ಮರ ಬಿದ್ದಂಗಾತ್. "ನನ್ನ ಸಾಧನೆಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ನನ್ನತ್ತೆ ದೇವಮ್ಮ. ಸಣ್ಣದರ್ಲಿ ಗಂಡನ ಕಳ್ಕಂಡರೂ ಜೀವನ ಕಳ್ಕಂಡತ್ಲೆ. ಹೆಣ್ಣೊಂದು ಗಂಡಾಗಿ ಮಂಙನ ಬೆಳ್ಸಿದೊ. ಅಷ್ಟ್ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ... ಅಷ್ಟ್ ಕಲ್ತ ಮಂಙನ ಬೆಂಗ್ಳೂರ್, ಹೊರದೇಶಕ್ಕೆ ಬೆರ್ಸದೆ ಒಬ್ಬ ಉತ್ತಮ ಕೃಷಿಕ ಆಗಿ ಮಾಡ್ದೊ. ಈಕೆನೇ ನಿಜವಾದ ತಾಯಿ. ಅದ್ಕೇ ಹೇಳ್ದು 'ಹೆಣ್ಣು ಸಮಾಜದ ಕಣ್ಣು'. ನಾ ಇಂಥವರ ಸೊಸೇಂತೇಃಳಿಕೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಆದೆ." ಇತ್ತ ದ್ಯಾವಂಮಕ್ಕ ಕೊನೆಗೂ ಗುಡ್ಸಿಟ್ಟ ಕುಂಟುಮಾಯಿಪುನೇ ಗತೀಂತ, ನಾಚಿಕೆ ಆದರೂ ತೋರ್ಸಿಕಣದೆ ಸೊಸೆನ ಹೊಗ್ಳಿಕಂಡ್ ಮನೆ ಕಡೆ ಹೊರ್ಟೊ.
(Arebhashe Article of Gowdas)

-ಡಾ.ಪುನೀತ್ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಕುಂಟುಕಾಡು

ಅವಳು
ಅಘ್ರಾಣಿಸಿ
ಚುಂಬಿಸಿದಳೆಂದು
ಬೆತ್ತಲೆ ಹೂವು
ನಾಚಿಕೆಯಿಂದ
ಜಡೆಯೊಳಗೆ
ದಿನವೀಡಿ
ಬಾಡದೇ
ನಗುತ್ತಿತ್ತು !!